رقصیدم!

ــ رقصم گرفته بود

مثل درختکی در باد

آن جا کسی نبود غیر از من و خیال و تنهایی

رقصم گرفته بود ...

پیرانه سر ؛ دیوانه وار

تنها؛ تنها؛ تنها؛ تنهــــــــــا رقصیدم *

ــ انگار مجبورم وقتی شب تا صبح را در اوج احساس نوشته ام و بعد که ارام شدم به نوشته

هایم خندیدم ؛ نقدشان کردم و خودم نظردادم ؛ بیایم واز هیچی بنویسم..هیچی ِ که پر است و  

 دنیایِ بزرگی است برای من ... و من که هیچ وقت خسیس نبوده ام این بار دلم نمیخواد کسی

را شریک ذره ای از احساسم کنم ...

در گردش خویش اگر مرا دست بُدی

خود را برهاندمی ز ســــــــرگر دانی

* ابراهیم منصفی