هر شب مساحت قلبم را حساب میکند!!

نفس که میکشم با من نفس میکشد..
قدم که بر میدارم قدم بر میدارد.اما وقتی که میخوابم؛بیدار میماند تا خوابهایم را تماشا کند.او مسئول ان است که خوابهایم را تعبیر کند. او فرشته من است.
همان موکل مهربان.
اشک هایم را قطره قطره مینویسد.دعاهایم را یادداشت میکند.
ارزوهایم را اندازه میگیردو هر شب مساحت قلبم را حساب میکند.
و وقتی میبیند دلتگم پا در میانی میکند و کمی نور از خدا میگیردو در دلم میریزد ؛تا دلم کوچک و مچاله نماند.
به فرشته ام میگویم:از اینجا تا ارزوهای من چقدر راه است؟من کی به ته رویاهایم میرسم؟خیال من کی لباس واقعیت به تن میکند؟
میگویم: من از قضا و قدر واهمه دارم.من از تقدیر میترسم.از سر نوشتی که خدا برایم نوشته است.من فصل اینده را بلد نیستم.از صفحه های فردا بیخبرم.نمیدانم در خط های بعد چه خواهند نوشت.
میگویم:کاش قلم دست خودم بود ؛خودم مینوشتم
فرشته ام به قلم سوگند میخوردو ان را به من میدهد و میگوید:بنویس
دعاهایت را بنویس.رویاها یت را هم.خیالت را و ارزویت را.فکرت را بنویس و ذکرت را.هرچه که میخواهی..
بنویس که دعایت همان سرنوشت توست وجز انچه میندیشی؛سرنوشت دیگری نیست.تقدیرت همان است که خود پیشتر نوشتی.
قلم دست من است و مینویسم...

برگرفته از هفته نامه‌ی چهل چراغ
---------------------------------------------------------------------------------
یه ادمی که اصلا نمیشناسیش و یه جورایی برات غریبه حساب میشه بدون اینکه فکر کنه دهنش رو باز میکنه و یه حرف بی معنی میزنه ...بعد قاعدتا چون اون رو نمیشناسی و همیشه هم میگفتی حرف ادمی باید برا ادم ارزش داشته باشه که خودش برات مهم باشه و دوسش داشته باشی حالا نباید ناراحت بشی..ولی ناراحت که شدی هیچ عصبی هم شدی..
برا هر کی هم که تعریف میکنی تا یه کم راحتتر شی میخنده!!!!!!!

راستی نغمه خانوم ببخشید بابت دیروز..من چون لفظا سختمه معذرت خواهی کنم نوشتمش!!